Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Έχουμε ξεμωραθεί τελείως μου φαίνεται. Όσο πάνε τα κρούσματα πληθαίνουν και δυστυχώς βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στις εξέδρες των γηπέδων μας.
Ο ρατσισμός και οι φυλετικές διακρίσεις προκαλούν ψυχική φθορά… στην παρούσα φάση. Δυστυχώς όμως είναι μερικοί που δεν έχουν ιδέα περί ιστορικών γεγονότων και προσπαθούν να συνδυάσουν την ελληνική σημαία, την ελληνική λεβεντιά, το ελληνικό φιλότιμο με τη φασιστική σβάστικα. Η ηλιθιότητα σε τούτο τον τόπο είναι αχτύπητη. Όσο όμως η πολιτεία δεν λαμβάνει μέτρα τότε κινδυνεύει.
Οι φασίστες μας χτυπούν την πόρτα, εκμεταλλεύονται την ιστορική άγνοια των νέων μας γεμίζοντας τις ψυχές τους δηλητήριο και φανατισμό. «Μάγκες» η μίαρη σημαία του Χίτλερ και ο μισερός εκείνος «άντρας» και τα πιόνια του δεν έχουν καμιά σχέση με την χώρα και τους προοδευτικούς πατριώτες κατοίκους της που τον πολέμησαν μετά μανίας.
Τα τάγματα ασφαλείας των Γερμανών από τα μέσα του 1943 ως τα μέσα του 1944 έσφαξαν 106 κρατούμενους στο Κούρνοβο, εκτέλεσαν 317 κατοίκους στο Κομμένο Άρτας, έσφαξαν 700 γυναικόπαιδα στο Βιάνο της Κρήτης, πυρπόλησαν τα Καλάβρυτα προκαλώντας τον θάνατο περισσοτέρων των 1.000 κατοίκων, εκτέλεσαν 50 κατοίκους στο Χαϊδάρι. Αυτοί τους οποίους τιμάτε κρατώντας τις σημαίες τους έσφαξαν στην Κατράνιτσα 640 άμαχους, εκτέλεσαν 233 παιδιά και γυναίκες στην Κλεισούρα της Καστοριάς, και άλλους 150 άμαχους στο Μεσόβουνο.
Την αιματοβαμμένη γαλανόλευκη την ξεφτίλισαν οι φασίστες που τους έχετε πρότυπα. Και για να μαθαίνουν οι νεότεροι το πρωί της 10ης (1944) οι Γερμανοί δέχτηκαν επίθεση από άντρες του ΕΛΑΣ. Θεωρώντας ότι για τον αιφνιδιασμό ευθύνονταν κάτοικοι του Διστόμου επιδόθηκαν σε μια πρωτοφανή θηριωδία. Εκτέλεσαν περισσότερους από 200 κατοίκους, από τους οποίους 20 ήταν βρέφη, 45 παιδιά και 42 υπερήλικες.
Εκτός αυτών, δεκάδες ήταν οι άμαχοι που σκότωσαν στη διαδρομή για το Δίστομο. Στο τέλος σκότωσαν μέχρι και τα ζώα και πυρπόλησαν σημαντικό τμήμα του χωριού. Δεν τους ικανοποίησε όμως ο θάνατος των αμάχων. Τα ανθρωπόμορφα κτήνη κατακρεούργησαν τα ίδια τα πτώματα. Η φρίκη ήταν απίστευτη.
Πολλά βρέφη στραγγαλίστηκαν. Ανήμποροι γέροι πυροβολούνταν ξανά και ξανά. Ακόμα και τις εγκύους, αφού τις σκότωναν, τις ξεκοίλιαζαν για να διαμελίσουν τα έμβρυα. Οι δρόμοι του Διστόμου είχαν κοκκινίσει από το αίμα των κατοίκων του και στα δέντρα του δρόμου που οδηγούσε στο χωριό κρέμονταν δεκάδες νεκρά κορμιά.
Και για να τελειώνουμε και γιατί οφείλουμε να ξεχνάμε την ιστορία μας, την ελληνική ιστορία για να ξηγιόμαστε, τους μαθητές τούς εκτέλεσαν στην αίθουσα του σχολείου.
Δημοσιεύτηκε στις 21/03/2008 στην εφημερίδα "SportDay" Κύπρου
