Διάβαζα πρόσφατα μια ανάλυση των τρελαμένων με το ποδόσφαιρο Βρετανών σχετικά με το αμφιλεγόμενο στην Ευρώπη φαινόμενο του «Director of football», όπως αποκαλείται ο τιμ μάνατζερ στο εξωτερικό. Στη συγκεκριμένη ανάλυση, ο τιμ μάνατζερ ορίζεται ως «το άτομο σε έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο, του οποίου η ακριβής φύση του ρόλου του είναι συχνά ασαφής και ευμετάβλητη και προκαλεί αρκετή αντιπαράθεση. Ο τιμ μάνατζερ αναλαμβάνει συνήθως εξωαγωνιστικά ζητήματα, αφαιρώντας έτσι αρκετή πίεση από τον προπονητή, βοηθά να σταθεροποιείται η ομάδα και λειτουργεί συμβουλευτικά για τους άπειρους, συνήθως, προπονητές».
Πάντα σύμφωνα με την ανάλυση, υπάρχουν τέσσερεις κατηγορίες τιμ μάνατζερ:
- Η μαριονέτα, συνήθως όταν μια μεγάλη μορφή του συλλόγου αναλαμβάνει να προωθεί την εικόνα της ομάδας, χωρίς όμως ιδιαίτερες αρμοδιότητες.
- Ο τεχνικός διευθυντής, ο οποίος στηρίζει έναν άπειρο προπονητή σε αγωνιστικά θέματα.
- Ο συνδετικός κρίκος, που ελέγχει τον προπονητή και αποτελεί τη σύνδεση της διοίκησης με το τεχνικό τιμ. Ο συνδετικός κρίκος βοηθάει στις μεταγραφές και στα περισσότερα εξωαγωνιστικά θέματα.
- Και ο γενικός διευθυντής, ο οποίος ελέγχει τις μεταγραφές, τα θέματα της ομάδας και του σταδίου, το προπονητικό πρόγραμμα και τα ταξίδια, το στήσιμο του καλενταριού και έχει άποψη για την επιλογή της ενδεκάδας. Συνήθως ο γενικός διευθυντής δεν έχει λόγο στο οικονομικό και στο μάρκετινγκ.
Μιλήσαμε με αρκετά άτομα για τον ακριβή ρόλο που έχει ο Χριστάκης Γεωργίου στη λειτουργία της Ομόνοιας και καταλήξαμε ότι ξεκίνησε ως τιμ μάνατζερ με αρμοδιότητες συνδετικού κρίκου, αλλά εξελίχθηκε σιγά-σιγά σε ντε φάκτο γενικό διευθυντή. Όταν προσλήφθηκε από την Ομόνοια, ο 40χρονος τιμ μάνατζερ αποτελούσε κυρίως τον εκπρόσωπο του προέδρου στα αποδυτήρια, όμως όσο περνούσε ο καιρός, αναλάμβανε περισσότερες αρμοδιότητες, φτάνοντας σε σημείο να έχει κυρίαρχο λόγο ακόμη και στον προγραμματισμό.
Όπως συμβαίνει στην ηπειρωτική Ευρώπη, τόσο ο συνδετικός κρίκος, όσο και ο γενικός διευθυντής, προκαλούν αρκετές προστριβές στις ομάδες, λόγω της σύγχυσης των ρόλων μεταξύ του τιμ μάνατζερ και του προπονητή. Παρ’ όλα αυτά, ο Χριστάκης Γεωργίου απόλαυσε μια εξαιρετική σχέση με τον Τάκη Λεμονή, όμως το ίδιο δεν μπορεί να λεχθεί για τον διάδοχο του Ελλαδίτη, τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Με τον Νεόφυτο Λάρκου δεν έχει διαρρεύσει κάποια αντιπαλότητα, όμως είναι κοινό μυστικό ότι ο κ. Γεωργίου ασκεί έλεγχο σε αρκετά θέματα της ομάδας, γεγονός που πάντα, σύμφωνα με τη βρετανική ανάλυση, αποτελεί αφορμή για πιθανή προστριβή μεταξύ του τιμ μάνατζερ και του προπονητή.
Ηρόδοτος Μιλτιάδους
