Θυμάστε ένα παραμύθι που σας εξιστόρησε ο Μικαέλο Παπαδάκης στην "Καθημερινή", πριν από μερικούς μήνες; Εκείνο που διαδραματίστηκε σε μια μακρινή, υπανάπτυκτη και απολίτιστη χώρα, όπου οι νόμοι δεν έχουν εφαρμογή; Αν δεν το θυμάστε, να σας φρεσκάρουμε τη μνήμη: Προπονητής ζήτησε από τον πρόεδρο 20.000 ευρώ για να «λαδώσει» τρεις παίκτες της αντίπαλης ομάδας, όμως ο κόουτς τσέπωσε τα χρήματα και τζόγαρε ότι θα κέρδιζε με την αξία του. Αυτό όμως δεν έγινε κι ο πρόεδρος τον διέταξε να... μην ξαναεμφανιστεί στα μέρη του.
![]()
Ε λοιπόν, στην ίδια μακρινή χώρα του παραμυθιού, όπου η λαμογιά εξελίχθηκε σε επιστήμη και κανείς δεν λογοδοτεί για τις πράξεις του, έγινε άλλο ένα περιστατικό, που αυτή τη φορά σας το μεταφέρω εγώ.
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν ένας πρώην παίκτης, που μετά το τέλος της καριέρας του έγινε ατζέντης. Χρησιμοποιώντας τις γνώσεις και τις γνωριμίες του, εντόπισε σε ένα μακρινό πρωτάθλημα έναν ικανό ποδοσφαιριστή. Με τις άκρες που είχε σε μια από τις ομάδες του πρωταθλήματος της χώρας του παραμυθιού μας, τους τον πρότεινε, δίνοντάς τους κάμποσα DVD και λέγοντάς τους: «Με μισθό 140.000 ευρώ (ή τέλος πάντων κάπου εκεί κοντά, το ποσό το μετατρέψαμε στο δικό μας νόμισμα) ετησίως είναι δικός σας».
Όμως, μερικές μέρες μετά ο ποδοσφαιριστής πήρε τηλέφωνο τον ατζέντη και του είπε: «Ξέχασέ το, βρήκα αλλού ομάδα» και κάπου εκεί το θέμα τέλειωσε. Ή μάλλον όχι, αφού περίπου ένα μήνα αργότερα ο παίκτης, με άλλο ατζέντη αυτή τη φορά, βρέθηκε να διαπραγματεύεται με την ίδια ομάδα και να κλείνει με 170.000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή 30.000 ευρώ περισσότερα απ' όσα θα τον έφερνε ο πρώτος ατζέντης. Η διαφορά της πρώτης με τη δεύτερη επαφή, πέραν φυσικά από τα 30.000 ευρώ, είναι πως η μεταγραφή προχώρησε λόγω της μεσολάβησης ενός δυνατού παράγοντα της ομάδας.
Το παραμύθι όμως δεν τελειώνει εδώ. Κάποιος ψιθύρισε στον πρόεδρο ότι ο δυνατός παράγοντάς –που μεσολάβησε για να κλείσει η μεταγραφή– έκλεισε τον παίκτη με 30.000 ευρώ περισσότερα απ' όσα δεχόταν να πάρει την πρώτη φορά, κάτι που φυσικά του κίνησε υποψίες. Έτσι, πήγε ο πρόεδρος και ρώτησε τον παράγοντα: «Γιατί αυτή η διαφορά στα χρήματα;». Τι έγινε μετά τις εξηγήσεις που ζήτησε ο πρόεδρος από τον παράγοντα, δεν ξέρουμε. Αλλά έχουμε την υποψία ότι ανώτερες δυνάμεις δεν θα επιτρέψουν να συμβεί τίποτα κακό στον παράγοντα και σίγουρα θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Ηρόδοτος Μιλτιάδους
Ε λοιπόν, στην ίδια μακρινή χώρα του παραμυθιού, όπου η λαμογιά εξελίχθηκε σε επιστήμη και κανείς δεν λογοδοτεί για τις πράξεις του, έγινε άλλο ένα περιστατικό, που αυτή τη φορά σας το μεταφέρω εγώ.
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν ένας πρώην παίκτης, που μετά το τέλος της καριέρας του έγινε ατζέντης. Χρησιμοποιώντας τις γνώσεις και τις γνωριμίες του, εντόπισε σε ένα μακρινό πρωτάθλημα έναν ικανό ποδοσφαιριστή. Με τις άκρες που είχε σε μια από τις ομάδες του πρωταθλήματος της χώρας του παραμυθιού μας, τους τον πρότεινε, δίνοντάς τους κάμποσα DVD και λέγοντάς τους: «Με μισθό 140.000 ευρώ (ή τέλος πάντων κάπου εκεί κοντά, το ποσό το μετατρέψαμε στο δικό μας νόμισμα) ετησίως είναι δικός σας».
Όμως, μερικές μέρες μετά ο ποδοσφαιριστής πήρε τηλέφωνο τον ατζέντη και του είπε: «Ξέχασέ το, βρήκα αλλού ομάδα» και κάπου εκεί το θέμα τέλειωσε. Ή μάλλον όχι, αφού περίπου ένα μήνα αργότερα ο παίκτης, με άλλο ατζέντη αυτή τη φορά, βρέθηκε να διαπραγματεύεται με την ίδια ομάδα και να κλείνει με 170.000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή 30.000 ευρώ περισσότερα απ' όσα θα τον έφερνε ο πρώτος ατζέντης. Η διαφορά της πρώτης με τη δεύτερη επαφή, πέραν φυσικά από τα 30.000 ευρώ, είναι πως η μεταγραφή προχώρησε λόγω της μεσολάβησης ενός δυνατού παράγοντα της ομάδας.
Το παραμύθι όμως δεν τελειώνει εδώ. Κάποιος ψιθύρισε στον πρόεδρο ότι ο δυνατός παράγοντάς –που μεσολάβησε για να κλείσει η μεταγραφή– έκλεισε τον παίκτη με 30.000 ευρώ περισσότερα απ' όσα δεχόταν να πάρει την πρώτη φορά, κάτι που φυσικά του κίνησε υποψίες. Έτσι, πήγε ο πρόεδρος και ρώτησε τον παράγοντα: «Γιατί αυτή η διαφορά στα χρήματα;». Τι έγινε μετά τις εξηγήσεις που ζήτησε ο πρόεδρος από τον παράγοντα, δεν ξέρουμε. Αλλά έχουμε την υποψία ότι ανώτερες δυνάμεις δεν θα επιτρέψουν να συμβεί τίποτα κακό στον παράγοντα και σίγουρα θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Ηρόδοτος Μιλτιάδους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου