Ανεξήγητο με Τόφα...
Όταν ο Γιώργος Τόφας αποφάσιζε να αφήσει το αγγλικό όνειρο και να επιστρέψει στην Κύπρο, για λογαριασμό της Ανόρθωσης, όλοι πιστέψαμε ότι είχαμε ενώπιόν μας την αρχή μιας τεράστιας καριέρας για το επόμενο μεγάλο ταλέντο του κυπριακού ποδοσφαίρου. Λίγα χρόνια μετά, τα πράγματα δεν δείχνουν να είναι ακριβώς έτσι. Δεν θα κάνω καμία ανασκόπηση της καριέρας του νεαρού άσου, γιατί δεν είναι αυτό το θέμα μου. Ένα ερώτημα έχω και θα ήταν καλό, κάποια στιγμή, να βγει μια άκρη. Γιατί ένας παίκτης με τα χαρίσματα του Τόφα δεν μπόρεσε τελικά να υλοποιήσει, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, τα όνειρά του. Ποιος φταίει;
Πολλοί θα πουν, μάλλον ο ίδιος. Εγώ έχω επιφυλάξεις ως προς τη δική του, απόλυτη, ευθύνη. Πιστεύω πως φταίνε και άλλοι, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Μακάρι ο Γιώργος, τώρα στην Αναγέννηση, να βρει τον καλό του εαυτό, να αποτελέσει βασικό στέλεχος της ομάδας και να μπορέσει στο μέλλον να παίξει ξανά σε μια από τις μεγάλες ομάδες, να τον δούμε ξανά και στην Εθνική και γιατί όχι και πάλι στο εξωτερικό. Το ταλέντο το έχει, είναι στο χέρι του, ειδικά τώρα, να το βγάλει. Με σοβαρότητα και ωριμότητα, πάνω απ’ όλα.
Μάριος
Όποιος φυλάει τα ρούχα του...
Όσες φορές και αν χρειαστεί, θα το γράφουμε και θα το λέμε. Έτσι άλλωστε θα πρέπει να κάνουν άπαντες. Και κυρίως οι εκάστοτε διοικούντες των σωματείων μας όχι μόνο θα πρέπει να είναι πολύ πιο προσεκτικοί στις οικονομικές δραστηριότητές τους που έχουν να κάνουν με τις ομάδες και τα σωματεία τους, αλλά έχουν υποχρέωση να μετρούν δυο και τρεις φορές το κάθε βήμα τους. Είτε αυτό έχει να κάνει με συνεργασίες με προπονητές, είτε με μεταγραφές ποδοσφαιριστών, οι διοικούντες πρέπει να έχουν στο μυαλό τους έναν και μοναδικό στόχο. Το πώς θα διασφαλίσουν το ταμείο της ομάδας και του σωματείου τους. Είναι πραγματικά κρίμα να αναγκάζονται σωματεία, μικρά ή μεγάλα, να βγάζουν από τα ταμεία τους τεράστια ποσά ως αποζημιώσεις για κινήσεις οι οποίες μπορεί όταν γίνονταν να θεωρούνταν μεγάλες αποφάσεις, αλλά τις οποίες στην πορεία κανένας πρόεδρος, κανένα μέλος του δ.σ. και κανένα σωματείο δεν μπορούσε να συντηρήσει. Μετρημένες κινήσεις λοιπόν από όλους. Και όπως λέει και ο λαός μας, όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά...
ΓΕΩ
Μας μπέρδεψαν...
Άντε τώρα, πέστε μου ποιον να πιστέψεις; Τον γενικό εισαγγελέα Πέτρο Κληρίδη ή τον αντιπρόεδρο της ΟΥΕΦΑ Μάριο Λευκαρίτη; Ο μεν πρώτος υποστηρίζει ότι χρειαζόταν η περαιτέρω βοήθεια της ΟΥΕΦΑ για τους πολύχρωμους φακέλους και η οποία ζητήθηκε από την αστυνομία, χωρίς να υπάρξει ανταπόκριση. Ο δε δεύτερος ανέφερε ότι η άποψη της ΟΥΕΦΑ δόθηκε στις κυπριακές αρχές, ωστόσο ουδέποτε η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία αρνήθηκε να αποστείλει στην Κύπρο κλιμάκιο. Είπε, ακόμη, ότι όποια ώρα θελήσει η κυπριακή αστυνομία, μπορεί να ζητήσει κάτι τέτοιο είτε απευθείας από την ΟΥΕΦΑ, είτε μέσω του ιδίου.
Άντε τώρα να... ξεμπλέξεις! Ζητήθηκε η αρωγή της ΟΥΕΦΑ και η τελευταία αρνήθηκε ή οι αστυνομικές αρχές έπαιξαν «πελλό» και χειρίστηκαν με επιπολαιότητα το άνοιγμα των εφτά φακέλων; Αν έγινε καμια έρευνα της προκοπής, γιατί η αστυνομία δεν δημοσιοποίησε ποτέ λεπτομέρειές της; Όπως π.χ. να μας πει κάποιος πόσες καταθέσεις λήφθηκαν γι’ αυτές τις σοβαρές υποθέσεις.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, Λουκάς Λουκά, διερωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχουν στην Κύπρο στημένοι αγώνες, τη στιγμή που όλη η Ευρώπη αντιμετωπίζει αυτή τη μάστιγα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, όλοι το ίδιο διερωτόμαστε, κύριε υπουργέ. Μόνο κάποιος αδαής θα μπορούσε να υποστηρίξει το αντίθετο.
Δεν υποστηρίζω ότι είναι εύκολες οι υποθέσεις των φακέλων. Αλλά διερωτώμαι, όπως προφανώς και όλος ο υπόλοιπος κόσμος, αν έγιναν τα στοιχειώδη, η παραμικρή προσπάθεια, για να διαλευκανθούν οι υποθέσεις. Ας μας δώσουν μια ένδειξη ότι έγινε έστω κάτι τέτοιο...
Ανδρέας Σταυρινίδης
Αργήσαμε...
Ας είμαστε ειλικρινείς. Ακόμη και νέα έρευνα να γίνει σχετικά με τους φακέλους που απέστειλε η ΟΥΕΦΑ με τους ύποπτους αγώνες, το αποτέλεσμα θα είναι ένα: Ότι δεν πρόκειται να διαλευκανθεί σε βάθος καμία υπόθεση. Αν ήταν να γίνει κάτι θα γινόταν μέχρι σήμερα. Δηλαδή, τον καιρό που το «σίδερο ήταν βραστό»...
Θα τρυπήσει κάποτε το χαλί...
Νέος πονοκέφαλος για τα σωματεία και τις ποδοσφαιρικές μας εταιρείες αποτελούν τα κριτήρια της ΟΥΕΦΑ. Μπορεί οι ομάδες μας (με εξαίρεση τον ΑΠΟΠ/Κινύρα) να κατάφεραν τον περασμένο Μάρτιο να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια υπήρχαν και να ανταποκριθούν έγκαιρα (όπως μας έχουν πει οι αρμόδιοι δηλαδή) στις οικονομικές υποχρεώσεις τους. Όσο προχωρά ο χρόνος πάντως τα πράγματα θα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα για αρκετά σωματεία μας. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να καλύπτεις κάτω από το χαλί τα όποια οικονομικά προβλήματα για να παρουσιάζεσαι συνεπής στις υποχρεώσεις σου. Γιατί, κάποια στιγμή, το χαλί θα... φουσκώσει, θα τρυπήσει και θα «πνίξει» πολλούς. Και τότε, δυστυχώς, οι πλείστοι παράγοντες θα διαπιστώσουν πως είναι ήδη πολύ αργά...
ΓΕΩ
Παγκόσμιο σοκ...
Ο υποβιβασμός της Ρίβερ Πλέιτ είναι ένα από τα αθλητικά γεγονότα της δεκαετίας! Μιλάμε για την ομάδα των 33 πρωταθλημάτων Αργεντινής, την ομάδα που υποβιβάζεται για πρώτη φορά στα 110 χρόνια της ιστορίας της. Την ομάδα που είναι πρωταγωνίστρια ενός από τα μεγαλύτερα ντέρμπι του πλανήτη διαχρονικά, μαζί με την Μπόκα Τζούνιορς. Και όσοι αγαπάμε τα ντέρμπι με την καυτή ατμόσφαιρα, θα μας λείψουν, έστω τηλεοπτικά, οι δύο αγώνες της σεζόν 2011-12.
Είναι τεράστια απώλεια για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο και ευτυχώς που θα διαρκέσει μόνο έναν χρόνο. Θεωρώ αδύνατο να μην επιστρέψει από του χρόνου κιόλας η Ρίβερ. Όπως θεωρώ απίστευτα και «φτηνά» τα πανηγύρια των οπαδών της Μπόκα για τον υποβιβασμό της Ρίβερ. Όταν αρχίσει το πρωτάθλημα και θα καταλάβουν πως δεν θα υπάρχουν τα ντέρμπι με το αντίπαλο δέος, τότε μπορεί να το ξανασκεφτούν αν ήθελαν να πέσει η Ρίβερ...
Μάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου