Παραμένει δύσκολη η ζωή για έναν αθλητικό συντάκτη σ’ αυτό τον τόπο. Και μάλλον κάποιες καταστάσεις, πολύ δύσκολα θα αλλάξουν...
Ας πάρουμε τα πράματα απ’ την αρχή... Ο συνάδελφος έγραψε ένα μικρό παρασκήνιο για έναν σύλλογο της πόλης. Απ’ αυτό το σύλλογο απεχώρησαν τέσσερις άνθρωποι και εντάχθηκαν στις τάξεις ενός άλλου γειτονικού σωματείου, πράγμα που επεσήμανε ο αθλητικός συντάκτης με μικρό σχόλιο στην ιστοσελίδα του...
Αυτό δεν άρεσε στους ανθρώπους του συγκεκριμένου συλλόγου. Ένας απ’ αυτούς μάλιστα τηλεφώνησε στο δημοσιογράφο και τον προέτρεψε να το αποσύρει. «Δεν είναι προσβλητικό το σχόλιο, αλλά, αφού σας ενοχλεί τόσο, θα το αποσύρω. Δεν είναι τόσο σημαντικό για μένα», είπε συνάδελφος και έτσι το «κατέβασε» από το site...
Το θέμα, όμως, δεν τέλειωσε εκεί. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, οι παράγοντες της συγκεκριμένης ομάδας παρέθεσαν δεξίωση προς τους ποδοσφαιριστές τους και με την ευκαιρία απηύθυναν πρόσκληση και σε δημοσιογράφους της πόλης. Ένας απ’ αυτούς και ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας...
Ο συνάδελφος, λοιπόν, μόλις εισήλθε στο χώρο όπου πραγματοποιήθηκε το τσιμπούσι, έτυχε «θερμής» υποδοχής από τον πρόεδρο και διοικητικό στέλεχος του συλλόγου, οι οποίοι του εξαπέλυσαν φραστική επίθεση. Ένας παράγοντας δυσαρεστήθηκε που οι συνάδελφοί του στη διοίκηση αντέδρασαν με τέτοιο τρόπο και είπε «άστε τον να κάτσει να φάει», για να απαντήσει ένας άλλος (έχει παρατσούκλι τετράποδου): «Όι να μεν φάει...». Μετά κι απ’ αυτή την ατάκα, ο αθλητικός συντάκτης σηκώθηκε κι έφυγε...
Ένας παρευρισκόμενος μου είπε ότι οι παράγοντες ήθελαν απλώς να κάνουν πλάκα στο συνάδελφο. Δεν το πολυπιστεύω, γιατί, αν ήταν πλάκα, δεν θα τον καλούσαν να αποσύρει το σχόλιο. Αλλά και πλάκα να ήταν, όταν είσαι οικοδεσπότης, δεν κάνεις τέτοιου είδους αστεία σε βάρος ενός ανθρώπου, μπροστά σε τόσα ζευγάρια μάτια. Άσε που τώρα που το σκέφτομαι, είναι χειρότερο αν καλαμπούριζαν και δεν το εννοούσαν. Μιλάμε για γαϊδουρινή συμπεριφορά!
Φάνης Μακρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου